Parkpop
“Den Haag, 25 juni 1995, mijn eerste keer Parkpop. Meneer Janssen (coffeeshop) stond nog op het terrein en de rest was een beetje wazig… na 2008 niet meer gegaan.
Den Haag, 24 juni 2018. Parkpop again!
Ik ben geen geheelonthouder, maar ik ga niet zo vaak naar feestjes. Naar festivals eigenlijk nooit. Dat is voor mij gewoon niet zo goed. Maar sinds twee jaar kan ik op een verantwoorde manier weer genieten van de mensenmassa. Dankzij de Toezichthouders.
De Toezichthouders zijn bij het Haags Podium, de People Stage en Pip in ’t Park verantwoordelijk voor de ‘backstage areas’. Dat houdt in, zonder bandje ‘You Shall Not Pass!’ Dat klinkt streng maar dat zijn we niet hoor. We focussen ons op een glimlach en mensen begripvol de juiste weg te wijzen, of te verwijzen naar een van de coördinatoren.
Dat stukje ‘verantwoordelijk’ klinkt wel zoals het er staat. Dat zie je ook bij de deelnemende cliënten. Ze nemen het serieus. Ze krijgen een succeservaring want het voelt wel bijzonder om zo achter het hek te mogen werken. Ook voor mij voelt dat nog zo.
Voor sommigen zal het een mooie ervaring zijn, voor sommigen meer dan dat. Zo lopen er twee Toezichthouders rond die een baan hebben gescoord in de beveiligingsbranche. Dat hebben ze zelf gedaan, maar in mijn ogen zeer zeker met de ondersteuning van Martin Pakvis en zijn initiatief.
Sander geniet van de dames die op het podium dansen, Davey en ik zingen keihard mee met een coverband van de Stones waarvan de leden nog ouder dan de Stones zelf. We doen net of we kunnen twerken, moedigen Pro&Sharon met WhatEls aan (go Bandsessies) om daarna weer even serieuzer te staan bij een rapoptreden waarin wij werden ondersteund door de crowdcontrol van Parkpop zelf.
En ik… ik geniet van hoe het gaat. Nuchter aanwezig, op leuke festivals met mooie ervaringen om me heen. Zo vind ik het weer leuk om er te zijn.”