Hoe kwam je ertoe…
Zorgen heeft mij altijd iets gebracht. In het dagelijks leven vielen kwetsbaren mij altijd snel op en kwam ik graag op voor mensen in mijn omgeving die iets dreigden tekort te komen.
Als ik mijn beroepsleven – van vroeger tot nu – overzie, heeft er altijd wel iets van zorg in gezeten. Je zou dat niet direct verwachten in mijn banen als administratief medewerker, automatiseerder, taxi(busje)chauffeur en fotograaf.
Na het aflopen van mijn laatste arbeidscontract heb ik er bewust voor gekozen een jaar geen betaald werk te doen. De tijd vulde zich makkelijk op en het leek wel alsof ik het soms drukker had dan al die jaren ervoor 🙂 Maar toch begon ik de behoefte om anderen te steunen, te missen. Dit was het moment dat ik openstond voor vrijwilligerswerk… maar wat?
Een kennis van mij werkt bij SAC en zei “zou je geen ‘Maatje’ willen worden, mijn moeder deed dat met veel plezier” en krabbelde het e-mailadres van SAC/ vrijwilligerscoördinator op een papiertje. Ik wilde vooral iets actiefs doen. Van dit ‘bijspringen’ voor anderen ook iets leuks voor mezelf maken. Het werd wandelen en fietsen met cliënten van wie hun vaste SAC-begeleiders inschatten dat het zou bijdragen aan hun herstel.
Spannend….?
Kennismaken met nieuwe mensen brengt leuke spanning met zich mee. Ik hou daarvan. Wederzijds zoek je tijdens de eerste ontmoetingen uit waar de raakvlakken liggen. Gelukkig denkt SAC hier in mee, waardoor er bijna altijd direct een match bleek te zijn. Na een paar afspraken al kwam het genieten van het buiten in de natuur zijn voorop te staan.
Corona….
Gek, maar corona heeft onze activiteiten nauwelijks in de weg gezeten. We konden onze afspraken niet meer thuis beginnen en/of eindigen, maar het doel was toch om naar buiten te gaan! Dus spraken we voor de deur af. Afstand houden was hierdoor ook makkelijk te doen. Toen een van de cliënten met een mondkapje op naar buiten kwam, deed ik hem ook op. We hebben het er niet veel over gehad.
Wat levert het mij op…
Het geeft mij voldoening om iets voor een ander te doen. Zeker als de activiteit mij ook plezier brengt. De hele dag voelt al goed besteed als ik maar een paar uren Maatje ben geweest.
In dienst….
Het Maatje bij SAC zijn, heeft mij ertoe gebracht de stap te zetten om in de zorg te gaan werken. Ik wil professioneel cliënten begeleiden bij het zetten van stappen richting herstel. De aandoening naar de achtergrond en de persoonlijke wensen/doelen naar de voorgrond.
Wat altijd al in mijn persoon besloten zat, is nu bewaarheid… ik ben inmiddels herstelondersteuner bij SAC!