‘Mijn ambitie is dat iedereen mee kan doen in de samenleving!’
Per 1 maart is Edwin ten Holte de nieuwe bestuurder van Anton Constandse. Edwin stond de afgelopen jaren aan het roer van RIBW Nijmegen & Rivierenland. Ook dit is een regionale instelling voor begeleiding bij wonen, dagbesteding en werk voor mensen met een ernstige psychiatrische aandoening. Wie is onze nieuwe bestuurder en welke plannen heeft hij? Je leest het in dit interview.
Welkom bij Anton Constandse! Kun je iets over jezelf vertellen?
Maatschappelijke vraagstukken vind ik al mijn hele leven boeiend. Ik vind het belangrijk dat er aandacht is voor mensen bij wie het even wat minder gaat. Je leeft niet voor jezelf, maar samen met elkaar. Alle mensen hebben het recht om gezien en gehoord te worden. Zowel in mijn werk als privéleven is dat belangrijk. Mooi om te zien dat mijn twee – inmiddels volwassen – dochters ook op die manier in het leven staan. Ze zien hoe breed de wereld is en dat niet iedereen even veel kansen heeft. Mede hierdoor is maatschappelijke betrokkenheid ook een pijler in hun leven geworden. Verder woon ik met mijn vriendin in Den Haag, op steenworpafstand van een aantal beschermd wonen locaties van Anton Constandse. We wonen samen in de buurt!
Waarom heb je gesolliciteerd op de functie van bestuurder bij Anton Constandse?
Bij RIBW Nijmegen & Rivierenlandschap kwam ik in aanraking met beschermd wonen en ondersteuning thuis. Om me te verdiepen ben ik voor mijn eerste werkbezoek naar Anton Constandse gegaan. De organisatie investeerde veel in deskundigheid en professionaliteit van medewerkers. En in zelforganisatie, iets dat me enorm aanspreekt. Dit werkbezoek heeft mij geïnspireerd en Anton Constandse is nooit meer van mijn netvlies geraakt. Daarbij was ik toe aan een nieuwe uitdaging.
Wat voor bestuurder ben jij?
Een zichtbare en benaderbare bestuurder. Ik wil zoveel mogelijk op de locaties zijn. Want daar gebeurt het. Voor mij is het essentieel om in contact en verbinding te blijven met collega’s. Door met hen in gesprek te gaan zie en voel ik wat er nodig is. Om tot een goede oplossing te komen, zijn vaak meerdere perspectieven nodig. Ik werk altijd vanuit vertrouwen en geef mensen de ruimte om te doen waar ze goed in zijn. Zelforganisatie past daarbij.
Zelforganisatie is een van de speerpunten van de organisatie. Hoe zie jij dit?
Zelforganisatie is voor mij geen dogma; iets dat koste wat het kost doorgevoerd moet worden. Ik zie het als een proces, waarbij je steeds kijkt naar wat de organisatie nodig heeft. Soms laat je de collega’s helemaal los en andere keren geef je juist meer sturing. Dan moeten knopen doorgehakt worden, zoals bij de eerste coronacrisis in 2020. Bij RIBW Nijmegen & Rivierenlandschap heerste er toen veel onzekerheid. Wat mogen we wel en niet doen? Dat was een roep om sturing. Dit heb ik meteen aangegrepen. Het gaat om een balans tussen eigen regie en het geven van kaders.
Het uitgangspunt van zelforganisatie is dat je de ruimte wil geven aan de deskundigheid van de collega’s. Zij moeten energie krijgen van hun werk. Daarom probeer je te ontzorgen op bijkomende taken, zoals registratie. Dit wil je zo makkelijk en tijdbesparend mogelijk maken.
Om zelforganisatie goed te vorm te geven ga je steeds het gesprek aan met elkaar: hoe ervaar je je werk, waar zit jouw expertise en wat kunnen we centraal regelen?
Hoe ga je kennismaken met de collega’s?
Ik geloof dat mijn agenda al aardig vol zit met kennismakingsgesprekken de komende periode. Ik maak een ronde om collega’s, vrijwilligers en cliënten te spreken. Graag hoor ik hun verhalen en ideeën, en deel ik mijn visie. Hiermee wil ik de weg openleggen voor laagdrempeligheid: je kunt me benaderen. Maar het houdt niet op met deze kennismakingsronde. Ik wil collega’s, vrijwilligers en cliënten blijven ontmoeten, ook na de wittebroodsweken. Dat is een uitdaging, want voor je het weet is je agenda volgestroomd. Mijn plan is om elke week een keer op een locatie of bij een team aanwezig te zijn.
Waar kijk je naar uit?
Ik kijk ernaar uit om de collega’s van Anton Constandse beter te leren kennen en hen te vertegenwoordigen in het netwerk. De prominente plek in het zorglandschap en de expertise van collega’s kunnen we gebruiken om herstelondersteuning nog meer op de kaart te zetten in het maatschappelijk debat. Ook heb ik veel zin om de strategie verder handen en voeten te geven.
Je noemde net al de strategie. Hoe zie je de kernopgaven van Anton Constandse: goed leven, mooi werk en gezonde organisatie?
Een goed leven is voor iedereen anders. Voor cliënten betekent het dat we ze ondersteunen waar nodig. De behoeftes verschillen, maar werken aan het herstel, de zelfregie en daarmee een fijner leven vormt de rode draad. Voor onze collega’s is een goed leven ook een gezonde balans tussen privé en werk. Als werkgever moeten we daar oog voor hebben. Dit sluit aan op ‘mooi werk’.
Medewerkers moeten zich kunnen blijven ontwikkelen en de organisatie moet hierin faciliteren. ‘Mooi werk’ betekent ook dat je regie hebt op je werk en op je rooster. En dat je medezeggenschap hebt. De medewerkerstevredenheidsmeting is hier een goed middel voor. Ik vind meerdere korte metingen beter passend in deze tijd dan een uitgebreide meting om de paar jaar. Dan kun je veel beter en sneller inspelen op de actualiteit en de behoeftes en wensen van de collega’s.
Tot slot, een gezonde organisatie. Dit is essentieel voor de toekomst. Je moet financieel gezond zijn. Hierin is het balanceren tussen de menselijke maat en het systeem. We moeten ons kunnen verantwoorden, dus registratie is erg belangrijk. Tegelijkertijd moeten we de herstelondersteuners en andere collega’s zo min mogelijk belasten hiermee.
Welke kansen zie je voor Anton Constandse?
De professionals bij Anton Constandse zijn het grootste goed. Ik zie veel betrokken- en bevlogenheid. En dat heb je nodig om het verschil te maken. Ik vind dat we een bijzondere positie in de zorgketen innemen, omdat we een brug zijn naar het sociaal domein. De kennis en kunde van Anton Constandse kunnen we gebruiken om het stigma op psychische en psychiatrische problematiek te ontmantelen. De organisatie heeft als doelstelling uit te breiden in de randgemeentes, terwijl de weerstand in de samenleving toeneemt naar mensen die anders zijn; die niet passen in een standaard plaatje. Anton Constandse kan hier een breekijzer voor zijn. Inclusie komt de samenleving ten goede.
Verder zie ik kansen om meer samen te werken met de ketenpartners. We moeten vinger aan de pols houden in de wijk. De samenleving verandert continu. Hoe kunnen wij onze ondersteuning daarop aanpassen? Hoe blijven wij onze toegevoegde waarde bieden? Doen we de juisten dingen en doen we die goed? Dit zijn vragen die we ons moeten blijven stellen.
Wat heb je geleerd bij RIBW Nijmegen en neem je naar Anton Constandse?
Ik heb geleerd hoe weerbarstig de realiteit kan zijn. Maar ook dat je met een proactieve houding als organisatie veel beter en rustiger kunt inspelen op de veranderingen in de samenleving, beleid of wetgeving. Dit hebben we vorig jaar gemerkt toen veel van onze cliënten overgingen naar de WLZ. Doordat we actief alle ontwikkelingen bijhielden, hebben we deze overgang met genoeg tijd en aandacht kunnen doorvoeren.
Ook weet ik inmiddels hoe belangrijk het is om oog te hebben voor het verleden van een organisatie. Collega’s kunnen hier veel waarde aan hechten, vooral bij verandering. Ik heb echt moeten leren om hier aandacht voor te hebben en niet alleen vooruit te kijken, wat meer mijn stijl is.
Ik neem ook mijn ervaringen met interne communicatie mee. Het is binnen een organisatie met de blik naar buiten belangrijk om iedereen goed aangesloten te houden. In mijn vorige baan heeft intranet daarin een belangrijke functie vervuld. Zo weet iedereen wat er speelt en kunnen collega’s ook onderling snel informatie delen of vragen stellen.
Tot slot: Waar mogen wij jou ’s nachts voor wakker maken?
Eigenlijk ben ik altijd bereikbaar als het werk dat vraagt, maar op privévlak: voor een festival. Ik ben een enorme muziekliefhebber. Dus ik hoop op een mooie festivalzomer, met Rock Werchter en Lowlands als hoogtepunten. En ja, nu ik in Den Haag woon ga ik natuurlijk ook voor Parkpop ruimte maken in mijn agenda.